مشاعره

[abri]

یک روز به شیدایی
در زلف تو آویزم
خود را چو فرو ریزم
با خاک درآمیزم
وگرنه من همان خاکم که هستم

[TNZ]

من چه گویم گفتن از او مشکل است
زانکه دریایی نگنجد در سبو
در تولّد آمد او یکروز دیر
باشهادت پیشتر شد روبرو

[abri]

وقت آن شد که به زنجیر تو دیوانه شویم
بند را برگسلیم از همه بیگانه شویم

جان سپاریم دگر ننگ چنین جان نکشیم
خانه سوزیم و چو آتش سوی میخانه شویم

سخن راست تو از مردم دیوانه شنو
تا نمیریم مپندار که مردانه شویم

[Nersi]

من نگویم که مرا از قفس آزاد کنید
قفسم برده به باغی و دلم شاد کنید

[abri]

دلم از غصه داره خون ميشه دريا كاري كن
غممو مثله موجات بردار تو ساحل خالي كن

نون

[Nersi]

ناله می لرزد،می رقصد اشک
آه بگذار که بگریزم من
از تو،ای چشمه ی جوشان گناه
شاید آن به که بپرهیزم من

[abri]

نمیدانم چه میخواهم بگویم
زبانم در دهان باز بسته است
در تنگ قفس باز است وافسوس
که بال مرغ آوازم شکسته است

نمیدانم چه میخواهم بگویم
غمی در استخوانم می گدازد
خیال نا شناسی آشنا رنگ
گهی می سوزدم گه می نوازد

[Nersi]

درخت کوچک من
به باد عاشق بود
به باد بی سامان
کجاست خانه ی باد؟
کجاست خانه ی باد؟

[abri]

در این حریر خانگی
روی ترانه شسته ام
تمام خون من شبی
پر از ستاره می شود

از تو بر این ترانه ها
نور ستاره می چکد
بر این بلند بی صدا
غزل دوباره می چکد

[hadi]

دل من دیگه خطا نکن
با غریبه ها وفا نکن
زندگی رو باختی دل من
مردمو شناختی دل من

[TNZ]

نرگس مست که چشمش همه شرم و ناز است تا نگاهش به تو افتاده، دهانش باز است

[Nersi]

تو با من می رفتی
تو در من می خواندی
وقتی که من خیابانها را
بی هیچ مقصدی می پیمودم
تو با من می رفتی
تو در من می خواندی......

[TNZ]

يادم باشد،جواب کين را با کمترازمهــــــــر
وجواب دورنگي را با کمتراز صداقت ندهم.

[gemini]

من به دریا و جنگل آغشتم
بالش وهم من پر از پر شد

تا به سمت سپیده برگشتم
آسمان یک ستاره کمتر شد....

[fateme]

dele man dir zamanist ke mipendarad "DOSTI" niz golist
mesle nilofaro yas
sagheye tordo zarifi darad
bigoman sangdel ast
anke vamidarad
jane in sagheye nazod ra
_daneste_
biyazarad....

[abri]

دلا ز نور هدايت گر آگهی يابی ----- چو شمع خنده زنان ترک سر توانی کرد

[fateme]

dardam az yarasto darman niz ham
del fadaye o shodo jan niz ham
...

[Nersi]

می برم،تا که در آن نقطه ی دور
شستشویش دهم از رنگ گناه
شستشویش دهم از لکه ی عشق
زین همه خواهش بیجا و تباه

[TNZ]

با اجاز جمه من يه شعري مي نويسم كه آخرش با شعر قبلي فرق داره ولي قشنگه

کاش معشوق ز عاشق طلب جان میکرد ... تا که هر بی سروبایی نشود یار کسی!

[Nersi]

یکشب ز ماورای سیاهی ها
چون اختری بسوی تو می آیم
بر بال های جهان پیما
شادان به جستجوی تو می آیم
می آیم
می آیم
می آیم
می آیم.........................................................................................................