هرچی که خاطره داري، مال من
اون روزای عاشقونه، مال تو
اين شبای بيقراری، مال من
يه آهنگ واسه قبليت بخون...!
رفیق من سنگ صبور غم هام
به دیدنم بیا که خیلی تنهام
هیشکی نمی فهمه چه حالی دارم
چه دنیای روبه زوالی دارم
مجنونم و دلزده از لیلیا
خیلی دلم گرفته از خیلیا
نمونده از جوونیام نشونی
پیر شدم پیر تو ای جوونی
نمونده از جوونیام نشونی
پیر شدم پیر تو ای جوونی
تنهای بی سنگ صبور
خونه ی سرد و سوت و کور
توی شبات ستاره نیست
موندی و راه چاره نیست
اگر چه هیشکس نیومد
سری به تنهایت نزد
اما تو کوه درد باش
طاقت بیار و مرد باش
تنهای بی سنگ صبور
خونه ی سرد و سوت و کور
توی شبات ستاره نیست
موندی و راه چاره نیست
اگر بیایی همنجوری که بودی
کم میارن حسودا از حسودی
صدای سازم همجا پر شده
هر کی شنیده از خودش بی خوده
اما خودم پر شدم از گلایه
هیچی ازم نمونده جز یه سایه
سایه ای که خالی از عشق و امید
همیشه محتاج به نور خورشید
همیشه محتاج به نور خورشید
تنهای بی سنگ صبور
خونه ی سرد و سوت و کور
توی شبات ستاره نیست
موندی و راه چاره نیست
اگر چه هیشکس نیومد
سری به تنهایت نزد
اما تو کوه درد باش
طاقت بیار و مرد باش
به دیدنم بیا که خیلی تنهام
هیشکی نمی فهمه چه حالی دارم
چه دنیای روبه زوالی دارم
مجنونم و دلزده از لیلیا
خیلی دلم گرفته از خیلیا
نمونده از جوونیام نشونی
پیر شدم پیر تو ای جوونی
نمونده از جوونیام نشونی
پیر شدم پیر تو ای جوونی
تنهای بی سنگ صبور
خونه ی سرد و سوت و کور
توی شبات ستاره نیست
موندی و راه چاره نیست
اگر چه هیشکس نیومد
سری به تنهایت نزد
اما تو کوه درد باش
طاقت بیار و مرد باش
تنهای بی سنگ صبور
خونه ی سرد و سوت و کور
توی شبات ستاره نیست
موندی و راه چاره نیست
اگر بیایی همنجوری که بودی
کم میارن حسودا از حسودی
صدای سازم همجا پر شده
هر کی شنیده از خودش بی خوده
اما خودم پر شدم از گلایه
هیچی ازم نمونده جز یه سایه
سایه ای که خالی از عشق و امید
همیشه محتاج به نور خورشید
همیشه محتاج به نور خورشید
تنهای بی سنگ صبور
خونه ی سرد و سوت و کور
توی شبات ستاره نیست
موندی و راه چاره نیست
اگر چه هیشکس نیومد
سری به تنهایت نزد
اما تو کوه درد باش
طاقت بیار و مرد باش
رفتی تو تنهایی تو آسمونها
گذاشتی باز منو تنها توی غمها
اگه روزگار می ذاشت بمونی پیشم
از غم رفتن تو دیوونه می شم
طاقتم دیگه تمومه من می دونم
حالا دیگه همیشه تنها می مونم
حس پروازو کشیدی تو جوونی
غمو غصه نداره واسم تمومی
دل من رفتنتو باور نداره
بهونه واسه دیدنت میاره
کاش می شد ببینمت من دوباره
دل من طاقت دوریتو نداره
فکر می کردم رفتنت همش یه خوابه
پر کشیدنت به آسمون سرابه
وقتی دیدم بی صدا آروم خوابیدی
باورم شد رفتی و پر کشیدی
-----> 
جان مريم چشماتو واكن سري بالا كن
در اومد خورشيد شد هوا سفيد
وقت اون رسيد كه بريم به صحرا آي نازنين مريم
جان مريم چشماتو واكن منو صدا كن
بشيم روونه بريم از خونه
شونه به شونه به ياد اون روزها واي نازنين مريم
باز دوباره صبح شد من هنوز بيدارم
اي كاش ميخوابيدم تورو خواب ميديدم
خوشه غم توي دلم زده جوونه دونه بدونه
دل نمي دونه چه كنه با اين همه غم
واي نازنين مريم وای نازنین مریم
در اومد خورشيد شد هوا سفيد
وقت اون رسيد كه بريم به صحرا آي نازنين مريم
جان مريم چشماتو واكن منو صدا كن
بشيم روونه بريم از خونه
شونه به شونه به ياد اون روزها واي نازنين مريم
باز دوباره صبح شد من هنوز بيدارم
اي كاش ميخوابيدم تورو خواب ميديدم
خوشه غم توي دلم زده جوونه دونه بدونه
دل نمي دونه چه كنه با اين همه غم
واي نازنين مريم وای نازنین مریم
ای خدا، ای فلک، ای طبیعت، شام تاریک ما را سحر کن...
اگه یه روز بری سفر
بری ز پیشم بی خبر
اسیر رویاها می شم
دوباره باز تنها می شم
به شب می گم پیشم بمونه
به باد می گم تا صبح بخونه
بخونه از دیار یاری
چرا میری تنهام میذاری
اگه فراموشم کنی
ترک آغوشم کنی
پرنده ی دریا می شم
تو چنگ موج رها می شم
به دل می گم خاموش بمونه
می رم که هر کسی بدونه
می رم به سوی اون دیاری
که توش منو تنها نذاری
اگه یه روزی نوم تو
تو گوش من صدا کنه
دوباره باز غمت بیاد
که منو مبتلا کنه
به دل می گم کاریش نباشه
بذاره درد تو دوا شه
بره توی تموم جونم
که باز برات آواز بخونم
که باز برات آواز بخونم
اگه باز هم دلت می خواد
یار یکدیگر باشیم
مثال ایوم قدیم
بشینیم و سحر پاشیم
باید دلت رنگی بگیره
دوباره آهنگی بگیره
بگیره رنگ اون دیاری
که توش منو تنها نذاری
اگه می خوای پیشم بمونی
بیا تا باقیه جوونی
بیا تا پوست به استخونه
نذار دلم تنها بمونه
بذار شبم رنگی بگیره
دوباره آهنگی بگیره
بگیره رنگ اون دیاری
که توش منو تنها نذاری
اگه یه روزی نوم تو
تو گوش من صدا کنه
دوباره باز غمت بیاد
که منو مبتلا کنه
به دل می گم کاریش نباشه
بذاره درد تو دوا شه
بره توی تموم جونم
که باز برات آواز بخونم
که باز برات آواز بخونم
اگه یه روزی نوم تو بـــــــاز
تو گوش من صدا کنه
دوباره باز غمت بیاد
که منو مبتلا کنه
به دل می گم کاریش نباشه
بذاره درد تو دوا شه
بره توی تموم جونم
که باز برات آواز بخونم
که باز برات آواز بخونم
بری ز پیشم بی خبر
اسیر رویاها می شم
دوباره باز تنها می شم
به شب می گم پیشم بمونه
به باد می گم تا صبح بخونه
بخونه از دیار یاری
چرا میری تنهام میذاری
اگه فراموشم کنی
ترک آغوشم کنی
پرنده ی دریا می شم
تو چنگ موج رها می شم
به دل می گم خاموش بمونه
می رم که هر کسی بدونه
می رم به سوی اون دیاری
که توش منو تنها نذاری
اگه یه روزی نوم تو
تو گوش من صدا کنه
دوباره باز غمت بیاد
که منو مبتلا کنه
به دل می گم کاریش نباشه
بذاره درد تو دوا شه
بره توی تموم جونم
که باز برات آواز بخونم
که باز برات آواز بخونم
اگه باز هم دلت می خواد
یار یکدیگر باشیم
مثال ایوم قدیم
بشینیم و سحر پاشیم
باید دلت رنگی بگیره
دوباره آهنگی بگیره
بگیره رنگ اون دیاری
که توش منو تنها نذاری
اگه می خوای پیشم بمونی
بیا تا باقیه جوونی
بیا تا پوست به استخونه
نذار دلم تنها بمونه
بذار شبم رنگی بگیره
دوباره آهنگی بگیره
بگیره رنگ اون دیاری
که توش منو تنها نذاری
اگه یه روزی نوم تو
تو گوش من صدا کنه
دوباره باز غمت بیاد
که منو مبتلا کنه
به دل می گم کاریش نباشه
بذاره درد تو دوا شه
بره توی تموم جونم
که باز برات آواز بخونم
که باز برات آواز بخونم
اگه یه روزی نوم تو بـــــــاز
تو گوش من صدا کنه
دوباره باز غمت بیاد
که منو مبتلا کنه
به دل می گم کاریش نباشه
بذاره درد تو دوا شه
بره توی تموم جونم
که باز برات آواز بخونم
که باز برات آواز بخونم
زندگی قافیه باران است ، من اگر پاییزم و درختان امیدم همه بی برگ شدند تو بهاری و به اندازه باران خدا زیبایی . . . !
دلواپس و بی تابمباز امشبم بی خوابم
ازت خبر ندارم و
تا خود صبح بیدارم
حس خوبی ندارم
چشام همش به ساعته
می پرسم این چه حسیه
یکی میگه خیانته
گوشی و بردار تا صدات
یه ذره آرومم کنه
این نفسای آخره
دلم داره جون میکنه
همش دارم فکر می کنم
دست یکی تو دستته
دارم میمیرم ای خدا
فکر می کنم حقیقته
هر کجا هستم باشم
آسمان مال من است.
پنجره، فکر، هوا، عشق، زمین مال من است
آسمان مال من است.
پنجره، فکر، هوا، عشق، زمین مال من است
به من امشب ای ساقی
بده می دریا دریا
اونقد امشب مستم کن
که بشم دور از دنیا
بده جامی ای ساقی
که بسازم با دردا
ساقی ساقی ای ساقی باز مستم و دیوونه
غم عشقُ رسواییم دیگه از کی پنهونه!!!
هنوز دیوونشم من اسیر دل تو دستاش
عزیزم اونه اما غریبم من تو دنیا
آخ که دیگه یادش نیست که می گفت دلدارم باش
ساقی ساقی ای ساقی باز مستم و دیوونه
غم عشقُ رسواییم دیگه از کی پنهونه!!!
بده می دریا دریا
اونقد امشب مستم کن
که بشم دور از دنیا
بده جامی ای ساقی
که بسازم با دردا
ساقی ساقی ای ساقی باز مستم و دیوونه
غم عشقُ رسواییم دیگه از کی پنهونه!!!
هنوز دیوونشم من اسیر دل تو دستاش
عزیزم اونه اما غریبم من تو دنیا
آخ که دیگه یادش نیست که می گفت دلدارم باش
ساقی ساقی ای ساقی باز مستم و دیوونه
غم عشقُ رسواییم دیگه از کی پنهونه!!!
----->
نمی دونم نازنینم که کدوم حرف تو رو آزرد
یا کدوم ترانه ی من تو رو مثله گلی پژمرد
نمی دونم نمی دونم که چی گفتم تو شنیدی
چه خطایی سر زد از من که تو از من دل بریدی
اگه روزی تو نباشی بین ما راهی نباشه
نمی دونم کی می تونه برام مثله تو باشه
اگه روزی تو نباشی یا بری از من جدا شی
نمی دونم تو می دونی عاشقی دوباره باشی
این پرنده دله من نمی تونه پر بگیره
تو رو می خواد در کنارش بال و پر از سر بگیره
آخه حیفه پر نگیره پشت ابرارو نبینه
حیفه اینجا تک و تنها تو قفس بی کس بشینه
امیر آرام
یا کدوم ترانه ی من تو رو مثله گلی پژمرد
نمی دونم نمی دونم که چی گفتم تو شنیدی
چه خطایی سر زد از من که تو از من دل بریدی
اگه روزی تو نباشی بین ما راهی نباشه
نمی دونم کی می تونه برام مثله تو باشه
اگه روزی تو نباشی یا بری از من جدا شی
نمی دونم تو می دونی عاشقی دوباره باشی
این پرنده دله من نمی تونه پر بگیره
تو رو می خواد در کنارش بال و پر از سر بگیره
آخه حیفه پر نگیره پشت ابرارو نبینه
حیفه اینجا تک و تنها تو قفس بی کس بشینه
امیر آرام
----->
-
Babak Radfar
- جغد پیر
- پست: 868
- تاریخ عضویت: شنبه 7 مرداد 1385, 8:36 am
کلی گویی آفت شعر است.
حر ف مفت آفت ذهن.
ذهن الکن ستاره بشمارد.
ذهن یاغی ستاره می چیند.
فاق کوتاه آفت لگن است.
آفت جنگ نو گلنگدن است.
آفت مزرعه سه تن ملخ است.
آفت عشق وصل یا بوسه.
مرده یک شبه چونمره بیست.
ثلث اول که هیچش ارزش نیست.
مرده قرن را چنین بنگر.
همچو تجدید ناب شهریور.
خنده سر داده رند و بازیگوش.
بگذارین رفوزگی هم روش.
ذهن شاگرد خنگ فاجعه است.
خنگ شاگرد در مراجعه است.
عشق همیشه در مراجعه است.
عشق همیشه در مراجعه است.
بعد صدها هزارسال از خاک.
چه مهم است پاک یا ناپاک.
چه مهم است سبک اسپیس راک.
چه مهم است پول یا بی پول.
چه مهم است ماله یا شاغول.
آفت ذهن همنشین بد است.
خواه بنشسته روی مبل سیاه.
خواه در قاب تلوزیون پیدا.
خواه استاده به آسمان چون ماه.
حرف صدتا یه غاز تا ابد است.
عشق اول فقط یه خاطره است.
عشق بعدی هماره فاجعه است.
عشق همیشه در مراجعه است.
عشق همیشه در مراجعه است.
آفت حافظه باکتری دقیق.
مثل آب دهان مرده رقیق.
خاطره خود کلانتر جان است.
برسرت بشکند هوار شود.
مثل زندان ژان وال ژان است.
حافظه نفس را بدراند.
صد گیگابایت را بپراند.
نان روز از برای سکس شب است.
نان شب هم برای عاشق مست.
عشق همیشه در مراجعه است.
عسق همیشه در مراجعه است.
بعد از این صد کتاب شعرم روش.
حرف اسکندرو تزارم توش.
همه آیند و باز بازروند.
زنده بودن که خود منازعه است.
عشق همیشه در مراجعه است.
عشق همیشه در مراجعه است.
محسن نامجو
حر ف مفت آفت ذهن.
ذهن الکن ستاره بشمارد.
ذهن یاغی ستاره می چیند.
فاق کوتاه آفت لگن است.
آفت جنگ نو گلنگدن است.
آفت مزرعه سه تن ملخ است.
آفت عشق وصل یا بوسه.
مرده یک شبه چونمره بیست.
ثلث اول که هیچش ارزش نیست.
مرده قرن را چنین بنگر.
همچو تجدید ناب شهریور.
خنده سر داده رند و بازیگوش.
بگذارین رفوزگی هم روش.
ذهن شاگرد خنگ فاجعه است.
خنگ شاگرد در مراجعه است.
عشق همیشه در مراجعه است.
عشق همیشه در مراجعه است.
بعد صدها هزارسال از خاک.
چه مهم است پاک یا ناپاک.
چه مهم است سبک اسپیس راک.
چه مهم است پول یا بی پول.
چه مهم است ماله یا شاغول.
آفت ذهن همنشین بد است.
خواه بنشسته روی مبل سیاه.
خواه در قاب تلوزیون پیدا.
خواه استاده به آسمان چون ماه.
حرف صدتا یه غاز تا ابد است.
عشق اول فقط یه خاطره است.
عشق بعدی هماره فاجعه است.
عشق همیشه در مراجعه است.
عشق همیشه در مراجعه است.
آفت حافظه باکتری دقیق.
مثل آب دهان مرده رقیق.
خاطره خود کلانتر جان است.
برسرت بشکند هوار شود.
مثل زندان ژان وال ژان است.
حافظه نفس را بدراند.
صد گیگابایت را بپراند.
نان روز از برای سکس شب است.
نان شب هم برای عاشق مست.
عشق همیشه در مراجعه است.
عسق همیشه در مراجعه است.
بعد از این صد کتاب شعرم روش.
حرف اسکندرو تزارم توش.
همه آیند و باز بازروند.
زنده بودن که خود منازعه است.
عشق همیشه در مراجعه است.
عشق همیشه در مراجعه است.
محسن نامجو
زُلف بر باد مَده تا ندهی بر بادم
ناز بُنیاد مکن تا نکنی بنیادم
می مخور با همه کس تا نخورم خون جگر
سر مَکش تا کِشد سر به فلک فریادم
شهره ی شهرمشو تا ننهم سر در کوه
شورشیرین من وما تا نکُنی فرهادم
رحم کن بر من مسکینو به فریادم رس
تا به خاک در آسف نرسد فریادم
حافظ از جور تو حاشا که بگرداند رو
من از آن روز که در بند توام آزادم
زلف را حلقه مکن تا نکنی در بندم
طرّه را تاب مده تا ندهی بر بادم
یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم
غم اغیار مخور تا نکنی ناشادم
رخ بر افروز که فارغ کنی از برگ گلم
قد برافراز که از سرو کنی آزادم
شمع هر جمع مشو ور نه بسوزی مارا
یاد هر قوم مکن تا نروی از یادم
زُلف بر باد مَده تا ندهی بر بادم
ناز بُنیاد مَکن تا نکنی بنیادم
محسن نامجو
ناز بُنیاد مکن تا نکنی بنیادم
می مخور با همه کس تا نخورم خون جگر
سر مَکش تا کِشد سر به فلک فریادم
شهره ی شهرمشو تا ننهم سر در کوه
شورشیرین من وما تا نکُنی فرهادم
رحم کن بر من مسکینو به فریادم رس
تا به خاک در آسف نرسد فریادم
حافظ از جور تو حاشا که بگرداند رو
من از آن روز که در بند توام آزادم
زلف را حلقه مکن تا نکنی در بندم
طرّه را تاب مده تا ندهی بر بادم
یار بیگانه مشو تا نبری از خویشم
غم اغیار مخور تا نکنی ناشادم
رخ بر افروز که فارغ کنی از برگ گلم
قد برافراز که از سرو کنی آزادم
شمع هر جمع مشو ور نه بسوزی مارا
یاد هر قوم مکن تا نروی از یادم
زُلف بر باد مَده تا ندهی بر بادم
ناز بُنیاد مَکن تا نکنی بنیادم
محسن نامجو
----->
چه کسی حاضر است؟
کاربران حاضر در این انجمن: کاربر جدیدی وجود ندارد. و 1 مهمان