مشاعره

[TNZ]

دیشب ای بهتر ز گل ، در عالم خوابم شکفتی
شاخ نیلوفر شدی ، در چشم پر آبم شکفتی

[abri]

يك بار خواب ديدن تو به تمام عمر مى ارزد
نگو كه روياى دور از دست رس خوش نيست
قبول ندارم
گر چه به ظاهر جسم خسته است
ولى دل دريايست
تاب و توانش بيش از اينهاست
دوستت دارم و تاوان ان هر چه باشد...باشد



دال بده

[TNZ]

خیلی شعر قشنگی بود ابری جون مرســــــــــــــــــــــــــــی

[TNZ]

در نمازم خم ابروی تو با یاد آمد
حالتی رفت که محراب به فریاد آمد

[abri]

دوباره ماهی سرخ
دوباره آبی آب
دوباره عیدی من
از حنای ترد نان
دوباره دستای تو
سفره ی هفت سین من

وقت تحویل بهار
ساعت عاشق شدن

ما باید دوباره بچگی كنیم
سبزیی بهار و زندگی كنیم

[hadi]

می خور که شیخ و حافظ و مفتی و محتسب --- چون نیک بنگری همه تزویر میکنند

[abri]

دير اومدي اي رفته
طعمت از دهن افتاد
دل دلزده شد از تو
آهنگ تو رفت از ياد

[hadi]

در زلف چون کمندش ای دل مپیچ ---- کانجا سرها بریده بینی بی جرم و بی جنایت

[abri]

تو اگر در تپش باغ خدا را دیدی همت کن
و بگو ماهی ها حوضشان بی اب است

ت

[TNZ]

توانا بود هر که دانا بود
ز دانش دل پیر برنا بود

[abri]

در شبان غم تنهایی خویش
عابد چشم سخن گوی توام
من در این تیره شب جانفرسا
زائرظلمت گیسوی توام

میم

[TNZ]

من که رفتم بنویسید دمش گرم نبود
بنویسید صدا بود ولی نرم نبود

خانه در خاک و خدا داشت ، تماشایی بود
بنویسید دو خط مانده به تنهایی بود

بنویسید که با ماه ،کبوتر می چید
از لب زاغچه ها بوسهء باور می چید

بنویسید که با چلچله ها الفت داشت
اهل دل بود وَ با فاصله ها نسبت داشت

دلش از زمزمهء نور عطش می بارید
ریشه در ماه ، ولی روی زمین می جوشید

بنویسید زبان داشت ولی لال نشد
بنویسید که پوسید ولی کال نشد

پُرِ طوفان غزل بود ولی سیل نداشت
بنویسید که دل داشت ولی میل نداشت

پنجه بر پنجرهء روشن فردا می زد
وسعت حوصله اش طعنه به دریا می زد

بنویسید به قانونِ عطش ، آب نداد
و کسی کودک احساسش را تاب نداد

سرد و سرما زده از سمت کویر آمده بود
کودکی بود که در هیاتِ پیر آمده بود

تا صدای دل خود چند تپش فاصله داشت
گاه با فلسفهء عشق کمی مسئله داشت .

[abri]

تا سر زلف تو در دست نسیم افتادست دل سودا زده از غصه دو نیم افتاده ست

[abri]

ت بده

[abri]

te bedin deha!

[hadi]

تا توانی دلی بدست آر
دل شکستن هنر نمیباشد

[abri]

دی شیخ با چراغ همی گشت گرد شهر
کز دیو و دل ملولم و انسانم آرزوست

گفتند یافت می نشود گشته ایم ما
گفت آن چه یافت می نشود آنم آرزوست

[abri]

ت بده

[mmk]

تو را من چشم در راهم
شباهنگام
که میگیرند در شاخ تلاجن
سایه ها رنگ سیاهی

[hadi]

یادم آید تو به من گفتی از این عشق حذر کن،
لحظه ای چند بر این آب نظر کن
آب آیینه ی عشق گذران است
تا فراموش کنی چندی از این شهر سفر کن