
فضای فیلم رو دوس دارم بخاطر استفاده از طبیعت و آمیخته شدن اون با فلاش بک های گذشته باعث میشه که بیننده خسته نشه،چون طبیعت تکرار نداره! شاید اگه فضای دیگه ای بود ببینده دوام نمیاورد.همونجوری که گفتی موسیقی فیلم هم خوبه،خیلی کمک به جذابیت فیلم می کنه.هممم گاهی شده یه فیلمی رو بزارم ببینم ولی به وسط فیلم نرسیده انقدر خسته کننده میشه برام که راغب نیستم ادامه فیلم رو ببینم! ولی این فیلم با اینکه خیلی مسیر طولانی رو طی میکنه ولی نشده که بین فیلم خسته بشم و ساعت رو نگاه کنم و بخوام که قطع کنم،با اشتیاق مسیر رو دنبال می کنم! دیالوگ ها و گفتگو های فیلم ببینده رو مجبور می کنه که روش حساس بشه و گاهی تکرار، کمک میکنه به درک موضوع. در مورد شخصیت های فیلم همونطور که گفتم شخصیت ها چیدمانش و شخصیت پردازی فوق العاده اس.اینکه کجا و چه شخصیتی می طلبه که تشریح بشه مهمه که خوب رعایت شده. از توی شخصیت ها از همون سیزن اول و اپیسود های های ابتدا از شخصیت ساویر و هارلی و جان خوشم میومد و جک رو اعصابمه؛از نوع شخصیت نچسب و سوپرمن بودنش بدم میاد آدم هایی که فرصت تلاش رو از بقیه می گیرن! عاشق میمیک های هارلی و ساویرم! خیلی خوب با حالت چهره شون بازی میکنن.ساویر با نگاهش اخمش و خنده اش خیلی خوب بازی میکنه،همینطور هارلی تپل مهربون! احساس میکنم این دو شخصیت خودشونن منظورم اینه که ساویر و هارلی همونی هستن که دوس دارن باشن و هستن.آدم های رهایی هستن اونطور که دوس دارن زندگی می کنن! در مورد جکوب هم که گفتی به نظرم تا اینجای فیلم که دیدم فکر میکنم جکوب با عزرائیل خودمون بیشتر جور در میاد!جزیره هم محل قسمت های گمشده ی آدمهاست که بیشتر شبیه به برزخ خودمونه! البته این نظر منه و دوس دارم اینطوری باشه وگرنه تخیل حاکم فیلم میشه و من چیزی رو که گفتم دوس ندارم این بود! بهر حال فکر میکنم با تیمی که این سریال داره و مجموع هزینه هایی که در بر داشته چه پولی چه غیره بعیده که واهی ختم بشه! احساس میکنم تهش معنویت در کار هست که این جریان ها رو به تصویر کشیده وگرنه پوچ می بود.