انجمن بعد پنجم

منم نرسی یل قهرمان
کس نتواند کند مرا درمان

بسی رنج بردند در این سالها
در این بعد پنجم من بکردم کارها

که نرسی کنم عاقل و شیدا
هزار بار گفتم بیا پیش ندا

نیامدی جانم به قربانت آخه چرا؟
ای دریغ از تو که باشی اینقدر گدا

گدا بودنم نیست ننگ ای بشر
سرم رفت گیج ازدستت ای پسر!

برو دست از سر من یکی ور بدار
که احترام بزرگتر همیشه بدار

منم نرسی یل قهرمان
کس نتواند کند مرا درمان

بسی رنج بردند در این سالها
در این بعد پنجم من بکردم کارها

که نرسی کنم عاقل و شیدا
هزار بار گفتم بیا پیش ندا

نیامدی جانم به قربانت آخه چرا؟
ای دریغ از تو که باشی اینقدر گدا

گدا بودنم نیست ننگ ای بشر
سرم رفت گیج ازدستت ای پسر!

برو دست از سر من یکی ور بدار
که احترام بزرگتر همیشه بدار

ور نه محمود را بینی بر سر دار

منم نرسی یل قهرمان
کس نتواند کند مرا درمان

بسی رنج بردند در این سالها
در این بعد پنجم من بکردم کارها

که نرسی کنم عاقل و شیدا
هزار بار گفتم بیا پیش ندا

نیامدی جانم به قربانت آخه چرا؟
ای دریغ از تو که باشی اینقدر گدا

گدا بودنم نیست ننگ ای بشر
سرم رفت گیج ازدستت ای پسر!

برو دست از سر من یکی ور بدار
که احترام بزرگتر همیشه بدار

ور نه محمود را بینی بر سر دار
که تاراج محبت در سر مپندار

منم نرسی یل قهرمان
کس نتواند کند مرا درمان

بسی رنج بردند در این سالها
در این بعد پنجم من بکردم کارها

که نرسی کنم عاقل و شیدا
هزار بار گفتم بیا پیش ندا

نیامدی جانم به قربانت آخه چرا؟
ای دریغ از تو که باشی اینقدر گدا

گدا بودنم نیست ننگ ای بشر
سرم رفت گیج ازدستت ای پسر!

برو دست از سر من یکی ور بدار
که احترام بزرگتر همیشه بدار

ور نه محمود را بینی بر سر دار
که تاراج محبت در سر مپندار

مکن گدایی محبت ز هر بی سر و پا

منم نرسی یل قهرمان
کس نتواند کند مرا درمان

بسی رنج بردند در این سالها
در این بعد پنجم من بکردم کارها

که نرسی کنم عاقل و شیدا
هزار بار گفتم بیا پیش ندا

نیامدی جانم به قربانت آخه چرا؟
ای دریغ از تو که باشی اینقدر گدا

گدا بودنم نیست ننگ ای بشر
سرم رفت گیج ازدستت ای پسر!

برو دست از سر من یکی ور بدار
که احترام بزرگتر همیشه بدار

ور نه محمود را بینی بر سر دار
که تاراج محبت در سر مپندار

مکن گدایی محبت ز هر بی سر و پا
میکنم هر شب لِی لِی با دست و پا

منم نرسی یل قهرمان
کس نتواند کند مرا درمان

بسی رنج بردند در این سالها
در این بعد پنجم من بکردم کارها

که نرسی کنم عاقل و شیدا
هزار بار گفتم بیا پیش ندا

نیامدی جانم به قربانت آخه چرا؟
ای دریغ از تو که باشی اینقدر گدا

گدا بودنم نیست ننگ ای بشر
سرم رفت گیج ازدستت ای پسر!

برو دست از سر من یکی ور بدار
که احترام بزرگتر همیشه بدار

ور نه محمود را بینی بر سر دار
که تاراج محبت در سر مپندار

مکن گدایی محبت ز هر بی سر و پا
میکنم هر شب لِی لِی با دست و پا

تو کز محنت دیگران بی غمی

منم نرسی یل قهرمان
کس نتواند کند مرا درمان

بسی رنج بردند در این سالها
در این بعد پنجم من بکردم کارها

که نرسی کنم عاقل و شیدا
هزار بار گفتم بیا پیش ندا

نیامدی جانم به قربانت آخه چرا؟
ای دریغ از تو که باشی اینقدر گدا

گدا بودنم نیست ننگ ای بشر
سرم رفت گیج ازدستت ای پسر!

برو دست از سر من یکی ور بدار
که احترام بزرگتر همیشه بدار

ور نه محمود را بینی بر سر دار
که تاراج محبت در سر مپندار

مکن گدایی محبت ز هر بی سر و پا
میکنم هر شب لِی لِی با دست و پا

تو کز محنت دیگران بی غمی
نیست کارت با چون من با غمی

منم نرسی یل قهرمان
کس نتواند کند مرا درمان

بسی رنج بردند در این سالها
در این بعد پنجم من بکردم کارها

که نرسی کنم عاقل و شیدا
هزار بار گفتم بیا پیش ندا

نیامدی جانم به قربانت آخه چرا؟
ای دریغ از تو که باشی اینقدر گدا

گدا بودنم نیست ننگ ای بشر
سرم رفت گیج ازدستت ای پسر!

برو دست از سر من یکی ور بدار
که احترام بزرگتر همیشه بدار

ور نه محمود را بینی بر سر دار
که تاراج محبت در سر مپندار

مکن گدایی محبت ز هر بی سر و پا
میکنم هر شب لِی لِی با دست و پا

تو کز محنت دیگران بی غمی
نیست کارت با چون من با غمی

الا ای تو که موی بلند داری

منم نرسی یل قهرمان
کس نتواند کند مرا درمان

بسی رنج بردند در این سالها
در این بعد پنجم من بکردم کارها

که نرسی کنم عاقل و شیدا
هزار بار گفتم بیا پیش ندا

نیامدی جانم به قربانت آخه چرا؟
ای دریغ از تو که باشی اینقدر گدا

گدا بودنم نیست ننگ ای بشر
سرم رفت گیج ازدستت ای پسر!

برو دست از سر من یکی ور بدار
که احترام بزرگتر همیشه بدار

ور نه محمود را بینی بر سر دار
که تاراج محبت در سر مپندار

مکن گدایی محبت ز هر بی سر و پا
میکنم هر شب لِی لِی با دست و پا

تو کز محنت دیگران بی غمی
نیست کارت با چون من با غمی

الا ای تو که موی بلند داری
یه خرمن ریش و چند بیل لوند داری

منم نرسی یل قهرمان
کس نتواند کند مرا درمان

بسی رنج بردند در این سالها
در این بعد پنجم من بکردم کارها

که نرسی کنم عاقل و شیدا
هزار بار گفتم بیا پیش ندا

نیامدی جانم به قربانت آخه چرا؟
ای دریغ از تو که باشی اینقدر گدا

گدا بودنم نیست ننگ ای بشر
سرم رفت گیج ازدستت ای پسر!

برو دست از سر من یکی ور بدار
که احترام بزرگتر همیشه بدار

ور نه محمود را بینی بر سر دار
که تاراج محبت در سر مپندار

مکن گدایی محبت ز هر بی سر و پا
میکنم هر شب لِی لِی با دست و پا

تو کز محنت دیگران بی غمی
نیست کارت با چون من با غمی

الا ای تو که موی بلند داری
یه خرمن ریش و چند بیل لوند داری

کم بزن بر سر دیگران دسته بیل

منم نرسی یل قهرمان
کس نتواند کند مرا درمان

بسی رنج بردند در این سالها
در این بعد پنجم من بکردم کارها

که نرسی کنم عاقل و شیدا
هزار بار گفتم بیا پیش ندا

نیامدی جانم به قربانت آخه چرا؟
ای دریغ از تو که باشی اینقدر گدا

گدا بودنم نیست ننگ ای بشر
سرم رفت گیج ازدستت ای پسر!

برو دست از سر من یکی ور بدار
که احترام بزرگتر همیشه بدار

ور نه محمود را بینی بر سر دار
که تاراج محبت در سر مپندار

مکن گدایی محبت ز هر بی سر و پا
میکنم هر شب لِی لِی با دست و پا

تو کز محنت دیگران بی غمی
نیست کارت با چون من با غمی

الا ای تو که موی بلند داری
یه خرمن ریش و چند بیل لوند داری

کم بزن بر سر دیگران دسته بیل
دست از سر مردم بیچاره بردار جان سبیل

منم نرسی یل قهرمان
کس نتواند کند مرا درمان

بسی رنج بردند در این سالها
در این بعد پنجم من بکردم کارها

که نرسی کنم عاقل و شیدا
هزار بار گفتم بیا پیش ندا

نیامدی جانم به قربانت آخه چرا؟
ای دریغ از تو که باشی اینقدر گدا

گدا بودنم نیست ننگ ای بشر
سرم رفت گیج ازدستت ای پسر!

برو دست از سر من یکی ور بدار
که احترام بزرگتر همیشه بدار

ور نه محمود را بینی بر سر دار
که تاراج محبت در سر مپندار

مکن گدایی محبت ز هر بی سر و پا
میکنم هر شب لِی لِی با دست و پا

تو کز محنت دیگران بی غمی
نیست کارت با چون من با غمی

الا ای تو که موی بلند داری
یه خرمن ریش و چند بیل لوند داری

کم بزن بر سر دیگران دسته بیل
دست از سر مردم بیچاره بردار جان سبیل

برو کار کن مگو چیست کار

منم نرسی یل قهرمان
کس نتواند کند مرا درمان

بسی رنج بردند در این سالها
در این بعد پنجم من بکردم کارها

که نرسی کنم عاقل و شیدا
هزار بار گفتم بیا پیش ندا

نیامدی جانم به قربانت آخه چرا؟
ای دریغ از تو که باشی اینقدر گدا

گدا بودنم نیست ننگ ای بشر
سرم رفت گیج ازدستت ای پسر!

برو دست از سر من یکی ور بدار
که احترام بزرگتر همیشه بدار

ور نه محمود را بینی بر سر دار
که تاراج محبت در سر مپندار

مکن گدایی محبت ز هر بی سر و پا
میکنم هر شب لِی لِی با دست و پا

تو کز محنت دیگران بی غمی
نیست کارت با چون من با غمی

الا ای تو که موی بلند داری
یه خرمن ریش و چند بیل لوند داری

کم بزن بر سر دیگران دسته بیل
دست از سر مردم بیچاره بردار جان سبیل

برو کار کن مگو چیست کار
کاز این پس در این مملکت هستند همه بیکار

منم نرسی یل قهرمان
کس نتواند کند مرا درمان

بسی رنج بردند در این سالها
در این بعد پنجم من بکردم کارها

که نرسی کنم عاقل و شیدا
هزار بار گفتم بیا پیش ندا

نیامدی جانم به قربانت آخه چرا؟
ای دریغ از تو که باشی اینقدر گدا

گدا بودنم نیست ننگ ای بشر
سرم رفت گیج ازدستت ای پسر!

برو دست از سر من یکی ور بدار
که احترام بزرگتر همیشه بدار

ور نه محمود را بینی بر سر دار
که تاراج محبت در سر مپندار

مکن گدایی محبت ز هر بی سر و پا
میکنم هر شب لِی لِی با دست و پا

تو کز محنت دیگران بی غمی
نیست کارت با چون من با غمی

الا ای تو که موی بلند داری
یه خرمن ریش و چند بیل لوند داری

کم بزن بر سر دیگران دسته بیل
دست از سر مردم بیچاره بردار جان سبیل

برو کار کن مگو چیست کار
کاز این پس در این مملکت هستند همه بیکار

همه نه جان برادر خس وخاشاک بیکارند

منم نرسی یل قهرمان
کس نتواند کند مرا درمان

بسی رنج بردند در این سالها
در این بعد پنجم من بکردم کارها

که نرسی کنم عاقل و شیدا
هزار بار گفتم بیا پیش ندا

نیامدی جانم به قربانت آخه چرا؟
ای دریغ از تو که باشی اینقدر گدا

گدا بودنم نیست ننگ ای بشر
سرم رفت گیج ازدستت ای پسر!

برو دست از سر من یکی ور بدار
که احترام بزرگتر همیشه بدار

ور نه محمود را بینی بر سر دار
که تاراج محبت در سر مپندار

مکن گدایی محبت ز هر بی سر و پا
میکنم هر شب لِی لِی با دست و پا

تو کز محنت دیگران بی غمی
نیست کارت با چون من با غمی

الا ای تو که موی بلند داری
یه خرمن ریش و چند بیل لوند داری

کم بزن بر سر دیگران دسته بیل
دست از سر مردم بیچاره بردار جان سبیل

برو کار کن مگو چیست کار
کاز این پس در این مملکت هستند همه بیکار

همه نه جان برادر خس وخاشاک بیکارند
مابقی در قافیه درحال کارند

منم نرسی یل قهرمان
کس نتواند کند مرا درمان

بسی رنج بردند در این سالها
در این بعد پنجم من بکردم کارها

که نرسی کنم عاقل و شیدا
هزار بار گفتم بیا پیش ندا

نیامدی جانم به قربانت آخه چرا؟
ای دریغ از تو که باشی اینقدر گدا

گدا بودنم نیست ننگ ای بشر
سرم رفت گیج ازدستت ای پسر!

برو دست از سر من یکی ور بدار
که احترام بزرگتر همیشه بدار

ور نه محمود را بینی بر سر دار
که تاراج محبت در سر مپندار

مکن گدایی محبت ز هر بی سر و پا
میکنم هر شب لِی لِی با دست و پا

تو کز محنت دیگران بی غمی
نیست کارت با چون من با غمی

الا ای تو که موی بلند داری
یه خرمن ریش و چند بیل لوند داری

کم بزن بر سر دیگران دسته بیل
دست از سر مردم بیچاره بردار جان سبیل

برو کار کن مگو چیست کار
کاز این پس در این مملکت هستند همه بیکار

همه نه جان برادر خس وخاشاک بیکارند
مابقی در قافیه درحال کارند

می کشند با چوب مردم را

الا ای تو که موی بلند داری
یه خرمن ریش و چند بیل لوند داری

کم بزن بر سر دیگران دسته بیل
دست از سر مردم بیچاره بردار جان سبیل

برو کار کن مگو چیست کار
کاز این پس در این مملکت هستند همه بیکار

همه نه جان برادر خس وخاشاک بیکارند
مابقی در قافیه درحال کارند

می کشند با چوب مردم را
کی می کنند بیدار وجدان را؟

الا ای تو که موی بلند داری
یه خرمن ریش و چند بیل لوند داری

کم بزن بر سر دیگران دسته بیل
دست از سر مردم بیچاره بردار جان سبیل

برو کار کن مگو چیست کار
کاز این پس در این مملکت هستند همه بیکار

همه نه جان برادر خس وخاشاک بیکارند
مابقی در قافیه درحال کارند

می کشند با چوب مردم را
کی می کنند بیدار وجدان را؟

خدا باماست چه حاجت به نامردمان

الا ای تو که موی بلند داری
یه خرمن ریش و چند بیل لوند داری

کم بزن بر سر دیگران دسته بیل
دست از سر مردم بیچاره بردار جان سبیل

برو کار کن مگو چیست کار
کاز این پس در این مملکت هستند همه بیکار

همه نه جان برادر خس وخاشاک بیکارند
مابقی در قافیه درحال کارند

می کشند با چوب مردم را
کی می کنند بیدار وجدان را؟

خدا باماست چه حاجت به نامردمان
بیا با هم رد شویم از تونل کندوان

الا ای تو که موی بلند داری
یه خرمن ریش و چند بیل لوند داری

کم بزن بر سر دیگران دسته بیل
دست از سر مردم بیچاره بردار جان سبیل

برو کار کن مگو چیست کار
کاز این پس در این مملکت هستند همه بیکار

همه نه جان برادر خس وخاشاک بیکارند
مابقی در قافیه درحال کارند

می کشند با چوب مردم را
کی می کنند بیدار وجدان را؟

خدا باماست چه حاجت به نامردمان
بیا با هم رد شویم از تونل کندوان

خدا بیامرزد رضا خان شاه را