انجمن بعد پنجم

زندگیه دیگه

با تمام وجود غمگینم مث وقتی كه زن نمیسازه. مث وقتی كه دوست میمیره مثل وقتی كه تیم میبازه با تمام وجود غمگینم مثل اوقات تلخ تنهایی ...

عینک Rayban اصلم هر چی دارم مال تو
نفسم تویی تو دختر همه دردات ما مو
می خرم سال دیگه واست النگوی طلا
تا ابد به پات می شینم، پات می مونم والا
(یکی نیست عینک Rayban شو بده به من )

پارسال بهار دسته جمعی رفته بودیم زیارت

برگشتنی یه دختری خوشگل و با محبت

همسفر ما شده بود همراهمون میومد

به دست و پام افتاده بود این دل بی مروت

میگفت برو,بهش بگو آخه دوستش دارم میگفت بگو

هرچی میخواد بگه بگه,هرچی میخواد بشه بشه

هرچی میخواد بگه بگه

هرچی میخواد بشه بشه

راز دلم رو گفتم این رو جواب شنفتم

راز دلم را گفتم این رو جواب شنفتم

تو (نمیدونم چیچی)پسر چقدر نادونی اومدی زیارت یا كه چش چرونی

گفتم به اون زیارتی كه رفتم

قسم به اون عبادتی كه كردم

قسم به اون قفل و دخیل كه بستم

بعد خدا من تو رو میپرستم

بیا مهتاب ناز من شب و آیینه بارون کن
عروسک های تنهاتو به خواب قصه مهمون کن
تو این پاییز بی رویا فقط همخونه ی من باش
واسه میلاد شب بوها غزل خون شکفتن باش
ببین بی تو تو این مرداب هنوز از پا نیفتادم
هنوز مثل چکاوک ها نرفته گریه از یادم
تو ای هم سقف دیروزی تو ای همپای پاییزم
در آوار نگاه تو یه فریاد غم انگیزم
بیا مهتاب ناز من شب خورشیدو پرپر کن
بیا از بغض من رد شو غم بارونو باور کن
میون این همه دیوار فقط یک پنجره وا کن
همین یک لحظه رو با من یکی باش و مدارا کن
یه روزی بود که توابرا یکی دلواپس ما بود
تو این شب های دلتنگی یه دنیا عشق و رویا بود
ولی حالا دیگه افسوس کسی هم گریه ی ما نیست
تو قلب سرد مریم ها هراس کوچ و رویا نیست
ببین بی تو تو این مرداب هنوز از پا نیفتادم
هنوز مثل چکاوک ها نرفته گریه از یادم
تو ای هم سقف دیروزی تو ای همپای پاییزم
در آوار نگاه تو یه فریاد غم انگیزم

خداحافظ اولین پیوند اولین سوگند اخرین لبخند خداحافظ لحظه های ما ناتموم موندن وعده های ما خداحافظ اغوش بی وقفه دوست دارم اخرین حرفه اخرین حرفه خداحافظ...

سیب سیر است تن انگیزه هر آه منم

رطب عرش نخیلو قد کوتاه منم

ماده آهوی چمن هوبره سینه بلور

قاب قوسین دهن شاپری قلعه دور

مظهر جان پلنگ ام که به ماه میبندم

و بجز ماه دل از آدم و عالم کندم

کی بیشتر از زندگی خسته است
کی خسته و کمرنگ و دلگیره
هر کی به امید نبودن بود تو ابتدای جاده میمیره
من می شناسم بوی موهاتو
من مسخ این جو گندمی بودم
بازم بگو خانوم فرمانده
من قتل عام چندمی بودم