عشق
چه قدر سخته که تو چشمهای کسی که تمام عشقت رو ازت دزدید و به جاش یه زخم همیشگی رو به قلبت هدیه داد زل بزنی و به جای این که لبریز کینه و نفرت بشی حس کنی که هنوز هم دوسش داری
چه قدر سخته دلت بخواد سرت رو باز به دیواری تکیه بدی که یه بار زیر اواره غرورش همه وجودت له شده
چه قدر سخته تو خیالت ساعت ها باهاش حرف بزنی اما وقتی دیدیش هیچ چیزی جز سلام نتونی بگی
چه قدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک گونه هاتو خیس کنه اما مجبور باشی بخندی تا نفهمه که هنوز هم دوسش داری
چه قدر سخته گل ارزوهاتو تو باغ دیگری ببینی و هزار بار تو خودت بشکنی و اون وقت اروم زیر لب بگی: گل من باغچه نام و ورک
(ای کاش اینو میدید و می خوندش)
چه قدر سخته دلت بخواد سرت رو باز به دیواری تکیه بدی که یه بار زیر اواره غرورش همه وجودت له شده
چه قدر سخته تو خیالت ساعت ها باهاش حرف بزنی اما وقتی دیدیش هیچ چیزی جز سلام نتونی بگی
چه قدر سخته وقتی پشتت بهشه دونه های اشک گونه هاتو خیس کنه اما مجبور باشی بخندی تا نفهمه که هنوز هم دوسش داری
چه قدر سخته گل ارزوهاتو تو باغ دیگری ببینی و هزار بار تو خودت بشکنی و اون وقت اروم زیر لب بگی: گل من باغچه نام و ورک
(ای کاش اینو میدید و می خوندش)
به امید روزی که بتونیم بفهمیم کی هستیم
هـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــی روزگار
دنیا را بد ساخته اند
کسی را که دوست داری تو را دوست نمی دارد
کسی که تو را دوست دارد تو دوستش نمی داری
اما کسی که تو دوستش داری و او هم تو را دوست دارد
به رسم و آیین هرگز به هم نمی رسند
و این رنج است. زندگی یعنی این ....
دنیا را بد ساخته اند
کسی را که دوست داری تو را دوست نمی دارد
کسی که تو را دوست دارد تو دوستش نمی داری
اما کسی که تو دوستش داری و او هم تو را دوست دارد
به رسم و آیین هرگز به هم نمی رسند
و این رنج است. زندگی یعنی این ....
معرفت از درخت آموز که سایه از سر هیزم شکن هم بر نمی دارد
- Babak Radfar
- جغد پیر
- پست: 868
- تاریخ عضویت: شنبه 7 مرداد 1385, 8:36 am
- bodesheshom
- خيلي پيشرفت كرده
- پست: 148
- تاریخ عضویت: شنبه 7 مرداد 1385, 6:07 pm
- محل اقامت: Tehran
پيرمرد 64 سالهاي بيش از 46 سال از عمرش را در غاري ميان جنگل هاي انبوه روستاي جيرده از توابع دهستان آليان فومن سپري كرده و آخرين باري كه استحمام كرده 20 سال قبل بوده است.
عزيز نوروزي پرور پيرمرد 64 ساله متولد آذر 1320 و شماره شناسنامه 4، همانند انسانهاي نخستين داخل يك حفره سنگي در ميان جنگل هاي سربه فلك كشيده روستاي جيرده فومن زندگي مي كند و با آنكه اهالي محل يك كلبه چوبي براي وي ساخته اند از زندگي در آنجا خودداري مي كند و همچنان برزندگي غارنشيني مصر است.
وي گفت: طي مدت 46 سال به زندگي غارنشيني خوگرفته ام و هرگز غذاي گرم نخورده و روزها و شب هايم را با آب،
نان، ماست و گياهان جنگلي مي گذرانم
نوروزي پرور كه فاقد هرگونه امكانات بهداشتي است، افزود: 20 سال پيش زماني كه در بيمارستان بستري بودم حمام كرده و بعد از آن رنگ حمام را نديدم.
به گزارش خبرگزاري فارس ، اين پيرمرد غارنشين كه پس از 5 سال در تيرماه امسال موهاي سرش را كوتاه كرده در اين باره اظهار داشت: از آنجا كه هرروز پياده روي مي كنم و به روستاهاي پايين دست سرمي زنم و نان و ماست تهيه مي كنم به اصرار مردم و بچه ها موهايم را كوتاه كردم و از اين بابت بسيار دلخور و ناراحتم.
اهالي و پيرمردان خوش قريحه روستاهاي جيرده، مشه كه، كنتانسر، گاو كوه ي آليان نيز در گفت وگو با خبرنگار فارس، نوروزي پرور را مردي بي آزاد مي دانند كه تاكنون صدمه و آسيبي به كسي نرسانده اما از آداب اجتماعي و نوع معيشت دنياي امروز فاصله دارد و زندگي او غارنشيني را تداعي مي كند.
نوروزي پرور كه به عزيز غارنشين شهرت دارد داراي حافظه خوبي است و تا كلاس پنجم ابتدايي درس خوانده و از 20 سالگي به صورت طبيعي زندگي كرد اما از آن به بعد به جنگل پناه برد و احوالاتش دگرگون شد.
وي اشعار زيادي از كتابهاي اول تا پنجم ابتدايي را در ذهن خود به خاطر سپرده و آنها را زمزمه مي كند.
اين غارنشين در مورد علت غارنشيني خود اذعان داشت من در سوگ يگانه نگارم آواره كوه و جنگل شدم.
وي در پايان از آرزويش سخن گفت: تنها آرزوي من داشتن يك تفنگ ته پر، يك كاخ و ازدواج با دختري زيبا است
عزيز نوروزي پرور پيرمرد 64 ساله متولد آذر 1320 و شماره شناسنامه 4، همانند انسانهاي نخستين داخل يك حفره سنگي در ميان جنگل هاي سربه فلك كشيده روستاي جيرده فومن زندگي مي كند و با آنكه اهالي محل يك كلبه چوبي براي وي ساخته اند از زندگي در آنجا خودداري مي كند و همچنان برزندگي غارنشيني مصر است.
وي گفت: طي مدت 46 سال به زندگي غارنشيني خوگرفته ام و هرگز غذاي گرم نخورده و روزها و شب هايم را با آب،
نان، ماست و گياهان جنگلي مي گذرانم
نوروزي پرور كه فاقد هرگونه امكانات بهداشتي است، افزود: 20 سال پيش زماني كه در بيمارستان بستري بودم حمام كرده و بعد از آن رنگ حمام را نديدم.
به گزارش خبرگزاري فارس ، اين پيرمرد غارنشين كه پس از 5 سال در تيرماه امسال موهاي سرش را كوتاه كرده در اين باره اظهار داشت: از آنجا كه هرروز پياده روي مي كنم و به روستاهاي پايين دست سرمي زنم و نان و ماست تهيه مي كنم به اصرار مردم و بچه ها موهايم را كوتاه كردم و از اين بابت بسيار دلخور و ناراحتم.
اهالي و پيرمردان خوش قريحه روستاهاي جيرده، مشه كه، كنتانسر، گاو كوه ي آليان نيز در گفت وگو با خبرنگار فارس، نوروزي پرور را مردي بي آزاد مي دانند كه تاكنون صدمه و آسيبي به كسي نرسانده اما از آداب اجتماعي و نوع معيشت دنياي امروز فاصله دارد و زندگي او غارنشيني را تداعي مي كند.
نوروزي پرور كه به عزيز غارنشين شهرت دارد داراي حافظه خوبي است و تا كلاس پنجم ابتدايي درس خوانده و از 20 سالگي به صورت طبيعي زندگي كرد اما از آن به بعد به جنگل پناه برد و احوالاتش دگرگون شد.
وي اشعار زيادي از كتابهاي اول تا پنجم ابتدايي را در ذهن خود به خاطر سپرده و آنها را زمزمه مي كند.
اين غارنشين در مورد علت غارنشيني خود اذعان داشت من در سوگ يگانه نگارم آواره كوه و جنگل شدم.
وي در پايان از آرزويش سخن گفت: تنها آرزوي من داشتن يك تفنگ ته پر، يك كاخ و ازدواج با دختري زيبا است
گره افتاده در کارم به خود کرده گرفتارم.....
VeRnuS نوشته شده:پيرمرد 64 سالهاي بيش از 46 سال از عمرش را در غاري ميان جنگل هاي انبوه روستاي جيرده از توابع دهستان آليان فومن سپري كرده و آخرين باري كه استحمام كرده 20 سال قبل بوده است.
عزيز نوروزي پرور پيرمرد 64 ساله متولد آذر 1320 و شماره شناسنامه 4، همانند انسانهاي نخستين داخل يك حفره سنگي در ميان جنگل هاي سربه فلك كشيده روستاي جيرده فومن زندگي مي كند و با آنكه اهالي محل يك كلبه چوبي براي وي ساخته اند از زندگي در آنجا خودداري مي كند و همچنان برزندگي غارنشيني مصر است.
وي گفت: طي مدت 46 سال به زندگي غارنشيني خوگرفته ام و هرگز غذاي گرم نخورده و روزها و شب هايم را با آب،
نان، ماست و گياهان جنگلي مي گذرانم
نوروزي پرور كه فاقد هرگونه امكانات بهداشتي است، افزود: 20 سال پيش زماني كه در بيمارستان بستري بودم حمام كرده و بعد از آن رنگ حمام را نديدم.
به گزارش خبرگزاري فارس ، اين پيرمرد غارنشين كه پس از 5 سال در تيرماه امسال موهاي سرش را كوتاه كرده در اين باره اظهار داشت: از آنجا كه هرروز پياده روي مي كنم و به روستاهاي پايين دست سرمي زنم و نان و ماست تهيه مي كنم به اصرار مردم و بچه ها موهايم را كوتاه كردم و از اين بابت بسيار دلخور و ناراحتم.
اهالي و پيرمردان خوش قريحه روستاهاي جيرده، مشه كه، كنتانسر، گاو كوه ي آليان نيز در گفت وگو با خبرنگار فارس، نوروزي پرور را مردي بي آزاد مي دانند كه تاكنون صدمه و آسيبي به كسي نرسانده اما از آداب اجتماعي و نوع معيشت دنياي امروز فاصله دارد و زندگي او غارنشيني را تداعي مي كند.
نوروزي پرور كه به عزيز غارنشين شهرت دارد داراي حافظه خوبي است و تا كلاس پنجم ابتدايي درس خوانده و از 20 سالگي به صورت طبيعي زندگي كرد اما از آن به بعد به جنگل پناه برد و احوالاتش دگرگون شد.
وي اشعار زيادي از كتابهاي اول تا پنجم ابتدايي را در ذهن خود به خاطر سپرده و آنها را زمزمه مي كند.
اين غارنشين در مورد علت غارنشيني خود اذعان داشت من در سوگ يگانه نگارم آواره كوه و جنگل شدم.
وي در پايان از آرزويش سخن گفت: تنها آرزوي من داشتن يك تفنگ ته پر، يك كاخ و ازدواج با دختري زيبا است
دست هایی که کمک میکنند مقدس تر از لبهایی هستند که دعا می خوانند(کوروش کبیر)
نفرت؟saviola نوشته شده:مرز بین دروغ و حقیقت!!
قبلا با بچه ها در بارش صحبت کرده بودیم!!
نظر من این بود : هیچ مرزی ندارن!
هنوزم نظرم عوض نشده!!
هر چی عشق قوی تر باشه نفرت بعد از اونم قوی تره!!
اصلاً نمیدونم از چی حرف میزنی
نفرت بعد از عشق که گفتی برای من بی معنی ه!
معرفت از درخت آموز که سایه از سر هیزم شکن هم بر نمی دارد
- Babak Radfar
- جغد پیر
- پست: 868
- تاریخ عضویت: شنبه 7 مرداد 1385, 8:36 am
خوب می بینم که دوستان وارد بازی پیچیده ای شدن.
به نظر من مرز بین عشق و نفرت خیلی نزدیکه خییییییییییییییییلی خیلی حساسه.یعنی بازیه حساسیه.همونجور که قبلا هم گفتم:
عشق بر شانه هم چیدن چندین سنگ است گاه می ماند و ناگاه به هم می ریزد
حالا اگه تونستی درست با این مسئله برخورد کنی سنگارو رو هم خوب میچینی بطوری که نیفته و گرنه به موندن سنگ ها رو هم اطمینانی نیست
پس نتیجه می گیریم که باید ثبات عشق رو یاد بگیریم نه عشق ورزی.برین یاد بگیرید خیلی خوبه.برای آیندتون خوبه
----->
چه کسی حاضر است؟
کاربران حاضر در این انجمن: کاربر جدیدی وجود ندارد. و 1 مهمان